Hoe meer voorwaarden je hebt over hoe iets moet zijn, hoe minder vrij je bent.
En omgekeerd dus ook. Hoe minder eisen je stelt aan het leven, hoe vrijer je bent.
Ik heb bijvoorbeeld heel weinig spullen en heb dus eigenlijk weinig m² nodig om te wonen. Dus eigenlijk zou ik toekomen met een studio. Die zou ik kunnen kopen zonder lening, en ook de kosten voor tuinonderhoud vallen dan weg. Minder kosten = meer vrijheid.
- Maar … rust vind ik echt heel belangrijk. Geen mensen boven of onder of naast je die lawaai maken.
- En licht vind ik ook belangrijk. In een donker huis wonen zou me echt ongelukkig maken.
- En ik wil ook niet uitkijken op een muur of drukke straat. Ik wil natuur zien als ik naar buiten kijk.
En zo maak je het jezelf dan weer moeilijker.
Ik zei onlangs tegen een vriendin dat ik wel in een studio zou kunnen wonen.
Maar dan wel één die losstaat ergens in de middle of nowhere 🙂
Of ik hoor dat je in Bulgarije heel mooi en goedkoop kunt wonen en leven. Al wat ik wil. Rust, ruime, licht, natuur …
Alleen vind ik het ook wel fijn om bij een familiefeestje te zijn of live te kunnen bijpraten met een vriendin zonder dat je daarvoor eerst 25 uur in de auto moet zitten (of iets minder in het vliegtuig).
Mocht ik al die dingen nu niet zo belangrijk vinden. Als ik alles ok zou vinden. Dan zou ik nog minder geld nodig hebben om van te leven.
En zo gaat het met meer dingen in het leven. Hoe meer voorwaarden we hebben, hoe moeilijker we het onszelf maken.
Als we met alles ok kunnen zijn en het leven zijn ding laten doen, dan wordt het leven echt heel gemakkelijk en leuk.
Geluk zonder voorwaarden van Michael Singer is daar een geweldig boek over trouwens.
The Great Way is not difficult for those who have no preferences.
(Deze zin komt uit het klassieke zenboeddhistische geschrift Hsin Hsin Ming.)
